Blog Puritana

20 czerwca

„Bo oto każę przesiać wśród wszystkich ludów dom Izraela, jak się przesiewa w przetaku, tak że ziarnko nie upadnie na ziemię.”

Wszelkie przesiewanie przychodzi przez boski nakaz i pozwolenie. Szatan musi zapytać Boga o pozwolenie przed tym jak może dotknąć Joba. Nawet więcej, w pewnym sensie nasze przesiewanie jest bezpośrednim dziełem niebios, bo tekst ten mówi: „Oto każę przesiać dom Izraela”. Szatan, jak zły robotnik, może trzymać sito chcą zniszczyć ziarno; ale władcza ręka Pana uzyskuje czyste ziarno przez niszczycielskie działanie wroga. Ty, szlachetne, choć mocno przesiewane ziarno ziemi Pańskiej, bądź pocieszone przez ten błogosławiony fakt, że Pan kieruje zarówno cepem jak i sitem dla swojej własnej chwały, i dla twojego wiecznego zysku. Pan Jezus bez wątpienia użyje sita, aby oddzielić cenne od niegodnego. Nie wszyscy z Izraela są prawdziwymi Izraelitami; sterta na podłodze stodoły nie jest czystą paszą, dlatego potrzebne jest przesiewanie. Sito wyjawi co ma prawdziwą wagę. Łuski i plewy są puste w środku i dlatego wiatr je rozmiecie, a pełne ziarno pozostanie. Spójrz na całkowite bezpieczeństwo pszenicy Pańskiej, nawet najmniejsze ziarno ma obietnicę zachowania. Sam Bóg przesiewa, a więc jest to sroga i straszna praca; przesiewa On na miejsca „wśród wszystkich ludów”, przesiewa On w najbardziej efektywny sposób, „jak się przesiewa w sicie”, a nawet najmniejsze, najlżejsze ani najbardziej pomarszczone ziarno nie może spaść na ziemię. Każdy z wierzących jest cenny w oczach Pana, pasterz nie straciłby nawet jednej owcy, tak samo jak jubiler nie wyrzuciłby diamentu, matka nie opuściłaby swojego dziecka, a człowiek nie oddałby swojej kończyny, w taki sam sposób Pan nie straci nawet jednego ze swoich odkupionych ludzi. Niezależnie jak mali jesteśmy, jeśli jesteśmy Pańscy, możemy radować się, że będziemy zachowani w Chrystusie Jezusie.